پژوهشی که روز چهارشنبه در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شد، نشان داد افرادی که مقدار قابل توجهی وزن خود را با سماگلوتید از دست دادند، شاهد بهبودهای عمده ای در درد زانو ناشی از آرتروز بودند.
در فاز 3 کارآزمایی بالینی، افراد مبتلا به استئوآرتریت که رژیم گرفتند، ورزش کردند و سماگلوتید – داروی پرفروشی که توسط Novo Nordisk به نام Ozempic و Wegovy فروخته می‌شد – وزن بیشتری از دست دادند و کاهش بیشتری در درد زانو نسبت به افرادی که فقط با رژیم و رژیم لاغری کاهش دادند گزارش کردند. ورزش کردن
استئوآرتریت زمانی اتفاق می افتد که غضروف اطراف مفاصل شکسته می شود. به گفته کارشناسان، علت اصلی چاقی است.
دکتر دانیل ویزنیا، یکی از مدیران برنامه نکروز و استئونکروز آواسکولار پزشکی Yale، گفت: “در داخل یک مفصل، شما غضروفی دارید که استخوان ها را می پوشاند و کلاهک می گذارد، بنابراین آنها به آرامی روی هم می لغزند.” “غضروف برای بارهای استرسی بالا که با چاقی مشاهده می شود طراحی نشده است.”
مطالعه جدید که توسط Novo Nordisk تامین مالی شد، شامل حدود 400 بیمار مبتلا به استئوآرتریت زانو با میانگین سنی 56 سال در 11 کشور بود. حدود 80 درصد از افراد شرکت کننده در این مطالعه زنان بودند که آرتروز را با نرخ بالاتری نسبت به مردان تجربه کردند. دکتر هنینگ بلیدال، سرپرست تیم تحقیق، پروفسور روماتولوژی در دانشگاه کپنهاگ دانمارک، گفت: شرکت کنندگان درد خود را به طور متوسط حدود 71 از 100 گزارش کردند که “درد بسیار شدید” است.
همه شرکت کنندگان اضافه وزن داشتند و تقریباً همه آنها دارای شاخص توده بدنی بالای 30 بودند که آستانه چاقی است. حدود 40 درصد دارای BMI بالای 40 بودند که چاقی شدید در نظر گرفته می شد.
آنها یا یک تزریق هفتگی سماگلوتاید یا دارونما به مدت 68 هفته دریافت کردند. همه همچنین راهنمایی دریافت کردند که چگونه به رژیم های کم کالری پایبند باشند و ورزش را در برنامه های روزانه خود بگنجانند.
در پایان کارآزمایی، شرکت کنندگانی که سماگلوتاید مصرف کردند به طور متوسط حدود 14 درصد از وزن بدن خود را از دست دادند – تقریباً 33 پوند – در مقایسه با حدود 3 درصد در گروه دارونما. افرادی که سماگلوتاید مصرف کردند نیز افت 42 درجه ای در مقیاس درد را گزارش کردند، در مقایسه با کاهش 27.5 در گروه کنترل.
دکتر دیوید فلسون، استاد پزشکی در دانشکده پزشکی چوبانیان و آودیسیان دانشگاه بوستون، گفت: «این تأثیر بسیار بزرگی بر درد است، بزرگتر از سایر درمان‌های غیرجراحی که ما داریم».
این احتمالاً به دلیل این واقعیت است که، پوند به پوند، وزن اضافی تأثیر بزرگی روی مفاصل دارد.
ویزنیا گفت: “هر پوند اضافی که بیش از یک BMI سالم دارید، 5 تا 8 پوند فشار اضافی بر زانوهای شما وارد می کند.” “اگر این وزن را کم کنید، فشار قابل توجهی به زانوهای شما وارد می شود.”
تحقیقات قبلی نشان داده است که جراحی چاقی، که همچنین می تواند منجر به کاهش وزن قابل توجهی شود، درد زانو و عملکرد را در افراد مبتلا به آرتروز بهبود بخشد.
بلیدال گفت: “هر نوع کاهش وزن چشمگیر درد را تسکین می دهد.”
در مطالعه دیگری که توسط بلیدال انجام شد، به افراد مبتلا به استئوآرتریت زانو یک داروی کاهش وزن قدیمی به نام لیراگلوتاید داده شد. میانگین BMI در آن مطالعه حدود 32 بود که کمتر از میانگین در مطالعه جدید بود. در آن مطالعه، افرادی که علاوه بر لیراگلوتاید از رژیم غذایی و ورزش استفاده کردند، حدود 6 پوند از دست دادند و بهبود چندانی در علائم درد خود گزارش نکردند.
فلسون گفت، اگرچه برخی از مطالعات حیوانی نشان داده اند که سماگلوتید ممکن است اثر ضد التهابی خارج از کاهش وزن داشته باشد، بهبود درد احتمالاً به دلیل کاهش وزن است تا اثرات ضد التهابی دارو.
ویزنیا گفت که برای افرادی که نیاز به تعویض زانو دارند، سماگلوتاید ممکن است به آنها کمک کند تا قبل از جراحی به وزن ایمن‌تری برسند، یا حتی درد را به اندازه‌ای مدیریت کند که جراحی را چند سال دیگر به تأخیر بیاندازد یا نیاز به آن را با هم خنثی کند. با این حال، طبق گفته سازمان غذا و داروی آمریکا، این دارو همچنان با کمبود مواجه است و برای بسیاری از افراد مقرون به صرفه نیست.
با این حال، نتایج مطالعه ممکن است برای همه صدق نکند. بیشتر افراد در این مطالعه BMI بالای 35 داشتند و تقریباً نیمی از آنها BMI بالای 40 داشتند.
فلسون گفت: «معلوم نیست که این کار در افرادی که چندان چاق نیستند مؤثر باشد،» با اشاره به اینکه افرادی که BMI پایین‌تری دارند ممکن است نتایج شدیدی را مشاهده نکنند.
منبع: nbcnews
